- ενοχλητικός
- -ή, -όαυτός που προκαλεί ενόχληση.[ΕΤΥΜΟΛ. < ενοχλώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Ελληνογαλλικό Λεξικό τού Ν. Κοντόπουλου].
Dictionary of Greek. 2013.
ενοχλητικός
Look at other dictionaries:
ενοχλητικός — ή, ό επίρρ. ά που προξενεί ενόχληση, ανιαρός, δυσάρεστος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φιλόχληρος — ον, Μ αυτός που τού αρέσει να ενοχλεί, ενοχλητικός: [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + ὀχληρός «ενοχλητικός, δυσάρεστος»] … Dictionary of Greek
άκαιρος — η, ο (Α ἄκαιρος, ον) αυτός που λέγεται ή γίνεται σε ακατάλληλο χρόνο, ο παράκαιρος νεοελλ. 1. πρόωρος 2. άγουρος 3. αδικαιολόγητος, παράλογος αρχ. 1. αυτός που γίνεται ενοχλητικός με το να κάνει ή να πει κάτι τη στιγμή που δεν πρέπει 2. ο… … Dictionary of Greek
άοχλος — ἄοχλος, ον [όχλος] (Α) αυτός που δεν ενοχλεί, μη ενοχλητικός … Dictionary of Greek
άχαρις — ἄχαρις ( ιτος), ι (AM) [χάρις] 1. αυτός που δεν έχει χάρη, ο άχαρος 2. δυσάρεστος, ενοχλητικός αρχ. 1. αχάριστος, αγνώμων 2. αξιολύπητος … Dictionary of Greek
έγκειμαι — (AM ἔγκειμαι) υπάρχω, βρίσκομαι («εδώ έγκειται η δυσκολία τού ζητήματος») αρχ. 1. περιβάλλομαι («ἔγκειμαι μόχθοις») 2. παρεμβάλλομαι 3. καταδιώκω επίμονα, πιέζω («ἐνέκειτο τῷ Περικλεῑ») 4. (για συζήτηση) διαφωνώ 5. είμαι ή γίνομαι ενοχλητικός 6.… … Dictionary of Greek
αέλαμος — και αγέλαμος, ο (για πρόσωπα) α) κάτισχνος άνθρωπος σαν καλάμι β) ενοχλητικός άνθρωπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. ουσ. ἔλυμος] … Dictionary of Greek
αβάρετος — (I) η, ο 1. ο πάντοτε πρόθυμος για εργασία, ακούραστος, ακαταπόνητος 2. αυτός που δεν γίνεται ενοχλητικός, βάρος στον άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερητ. + βαρετός]. (II) και ητος, η, ο 1. αχτύπητος, άδαρτος 2. αλάβωτος, ατραυμάτιστος 3. «γάλα αβάρετο» … Dictionary of Greek
αβαρής — ές και άβαρος, η, ο (Α ἀβαρής, ές) [βάρος] ο χωρίς βάρος ή αυτός που έχει μικρό βάρος, ο ελαφρύς νεοελλ. άμυαλος, ασύνετος αρχ. ο μη φορτικός, ο μη ενοχλητικός … Dictionary of Greek
αβδέλλα — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 1.300 μ., 448 κάτ.) του νομού Γρεβενών. Βρίσκεται στις πλαγιές της Πίνδου. Αποτελεί έδρα της ομώνυμης κοινότητας. * * * η 1. υδρόβιος δακτυλιοσκώληκας (βλ. βδέλλα) 2. κν. ονομ. με την οποία είναι γνωστή, σε ορισμένες… … Dictionary of Greek
